طبق نقل مرحوم شيخ طوسي ره در تهذيب و مصباح المتهجّد،زيارتنامه اي از امام صادق ع براي روز #اربعين وارد شده است که بسيار پرمضمون است و قابل توجّه و تأمّل.
طبق تعليم امام صادق (عليه السلام) در اين زيارت بعد از شهادت به اين مطلب که اباعبدالله (عليه السلام) در دعوت به حق،هيچ عذري را باقي نگذاشت و در نُصح و خيرخواهي مردم از هيچ کوششي فروگذار نکرد و براي رفع جهالت و گمراهي،خون خود را بذل کرد،
ميگوييم؛
و قد تَوازَر عليه مَن غرّته الدنيا و باعَ حظّه بالأرذلِ الأدني و شَري آخرته بالثمن الأوکس و .
يعني کساني در مقابل اباعبدالله (عليه السلام) ايستادند که "دنيا" آنها را فريفت و در نتيجه ي اين غرور و فريفتگي، آخرت را به دنياي ناچيز فروختند.
به تعبيري در اينجا حضرت صادق (عليه السلام) در قالب زيارتنامه به آسيب شناسي واقعه ي عاشورا ميپردازد که گمان نکنيد انبوه جمعيّت لشکر مخالف را کفّار و مشرکين و . شکل دادند. بلکه کساني صفوف سپاه دشمن را متراکم کردند که اهل اسلام بودند و به تعبير فرزدق، دلهاشان با حسين بن علي (عليه السلام) بود! ولي #حب_دنيا و گرايش به آن، آنها را به معرکه ي کربلا کشاند. همان مصيبتي که رسول گرامي اسلام (صلي الله عليه و آله) آن را رأس هر خطا و گناهي برشمردند.
به هوش باشيم ريشه ي مخالفت با وليّ خدا در اين زيارتنامه ي مهم و کليدي، نه اختلافات عقيدتي و سياسي بلکه فريفته شدن به زيبايي هاي ظاهري دنيا و دلبسته شدن به آن معرّفي شده است. ساير امور بهانه اي بيش نيستند.
پس در محاسبه ي نسبتمان با امام زمان عج به بررسي اين شاخص مهم يعني ميزان دلبستگي به دنيا، توجّه ويژه داشته باشيم و در مراقبت هامان نسبت به آن حسّاس باشيم.
نويسنده: حجت الاسلام سيد مجيد حسيني
درباره این سایت